Next post will be about my reread of the Foundation trilogy by Isaac Asimov.
In the meantime, a post in Dutch, again about cult writer Jean-Marie Berckmans, who died in 2008 – after a lifelong struggle with a bipolar disorder, anxiety and addiction. I met him a few times in 2006, and also read his final book back then. After I found another book of his on a flea market in 2016, I started collecting his oeuvre. I’m slowly working my way through it.
This review is about his 4th book, “Rock & Roll with Frieda Vindevogel”. Frieda Vindevogel was a pseudonym for his psychiatrist.
Voor een introductie in J.M.H. Berckmans: onderaan vind je links.
De achterflap van Rock & Roll met Frieda Vindevogel verraadt dat dit een compagnon is van Café De Raaf nog steeds gesloten, Berckmans’ vorige boek: beide hebben dezelfde foto en dezelfde lay-out. De biografie van Chris Ceustermans bevestigt ook dat de meeste verhalen in dit werk al geschreven waren toen Café De Raaf in 1990 werd gepubliceerd. Dat boek was dan weer verwant met Vergeet niet wat de zevenslaper zei, zijn tweede debuut. Ik schreef al in mijn recensie van Café De Raaf dat je Berckmans’ werk misschien wel in 3 periodes zou kunnen opdelen, en dat wordt voorlopig door mijn lectuur van Vindevogel bevestigd.
Frieda Vindevogel is een pseudoniem voor Frieda Matthys, een psychiater die Berckmans een tijd heeft behandeld. Prof. Dr. Matthys is gespecialiseerd in verslavingen en nog steeds actief. Meer biografische achtergrond vind je in die twee vorige recensies, hier zal ik inzoomen op wat Vindevogel te bieden heeft.