MENUET – Louis Paul Boon (1955)

A post in Dutch, about one of the key works of Louis Paul Boon, a Flemish author born in 1912. He died in 1979, days before he was to receive the Nobel Prize for literature.

Menuet – Minuet in English – is an existential work about just three characters: a doubting, socially awkward man, his wife, and their young, cynical maid. Boon embeds their story in a stream of authentic newspaper clippings about accidents, murder and the like.

It has been translated into English, French, German, Swedish, Hungarian, Polish, Danish and Italian. You could do worse than hunt down a translation: Menuet packs a lot of punch for its short length: only 101 pages, but it manages to confront its readers with their own outlook on life.

Next post will be in English again – probably a review of Perhaps the Stars, the final book of the absolutely brilliant Terra Ignota series by Ada Palmer.

---

Menuet wordt algemeen als een van de belangrijkste romans van Louis Paul Boon beschouwd, en hijzelf rekende het ook bij zijn beste werk. Niet slecht voor een boekje van 101 bladzijden dat naar eigen zeggen op 2 à 3 weken werd geschreven, in juni 1954.

Het boek gaat over een arbeider in een vrieskelder en de moeilijke verhouding tot zijn echtgenote en het jonge meisje dat bij hen mee het huishouden doet. Boon doet in 3 hoofdstukken hun relaas: eerst een hoofdstuk dat de man vertelt, daarna worden min of meer dezelfde gebeurtenissen verhaald door het meisje, en als laatste krijgen we het perspectief van de vrouw.

Boven de tekst – of eronder, in sommige drukken – is een strook van 8 regels opgenomen waarin allerlei krantenartikels worden samengevat. De artikels zijn volgens Boon authentiek – hij verzamelde ze gedurende een jaar – en berichten over ongelukken, moord en andere miserie. Een “modderstroom van faits-divers” zegt de achterflap, een stroom “die zich met de diepste ondertoon [van de romantekst mengt], zodat de subjectiviteit van de persoonlijke ellende [wordt opgenomen] in de algemene tragiek van de menselijke samenleving.” De roman zelf houdt het qua toon en proza trouwens heel wat luchtiger dan dat stukje flaptekst uit 1967.

Advertisement

DE VOORSTAD GROEIT – Louis Paul Boon (1943)

This time a post in Dutch, about the debut of Louis Paul Boon, a Flemish author, born in 1912. In 1979 he was invited to the Swedish embassy sometime before the Nobel Prize was awarded, likely to be informed of him winning it, but since he died the day before, he never got it, as Nobel Prizes are only awarded to the living. De Voorstad Groeit translates as The Suburb Grows, and deals with themes of urbanization, poverty and the lives of factory workers somewhere in the first half of the 20th century.

An early French translation by Marcel Defosse was never published, and no other translations exist as far as I know. A shame, because this book remains as powerful and relevant as when it was written. It has been compared to the work of Jon Dos Passos.

Next post will be in English again – probably a review of Bewilderment by Richard Powers.

---

---

Hoewel Boon een van onze grootste schrijvers is, en misschien zelfs de grootste romancier, is het grootste deel van zijn omvangrijke oeuvre enkel tweedehands verkrijgbaar. Van dit debuut werden in de loop der jaren ongeveer 82 000 exemplaren verkocht, omnibusuitgaven incluis. Ik las de 9e druk, de zogenaamde wetenschappelijke ‘Werkuitgave’, in 2000 door Querido uitgegeven op vijftienhonderd exemplaren, met achteraan een 40-tal erg interessante bladzijden publicatiehistoriek, receptiegeschiedenis en tekstverantwoording.

Die publicatiehistoriek is opmerkelijk omdat dit boek tijdens de oorlog is uitgegeven, nadat het in 1942 de Leo L. Krynprijs had gekregen – een literaire prijs met o.a. Willem Elsschot in de jury. Dat toont eens te meer ons – of toch op z’n minst mijn – gebrekkig historisch besef aan. Ik had niet gedacht dat tijdens de Duitse bezetting literaire prijzen werden uitgeschreven, of dat Angèle Manteau 3000 expemplaren van dit boek had kunnen of zelfs willen uitgeven – winkelprijs 35 Belgische Frank. Het is zelfs besproken door heel wat (Duitsgezinde) recensenten.

Die Duitsgezinde heren zijn het haast allemaal roerend eens dat De Voorstad Groeit vormelijk en qua taal een ijzersterk boek is en Boon een groot nieuw talent. Enkel over de inhoud twijfelt men: het boek zou te ‘miserabilistisch’ zijn, en daarom als het ware voorbijgestreefd. De Nieuwe Orde kwam er immers aan, en na de oorlog zouden alle problemen van de arbeiders en het volk toch als sneeuw voor de zon verdwijnen?