This time a post in Dutch, about the debut of Louis Paul Boon, a Flemish author, born in 1912. In 1979 he was invited to the Swedish embassy sometime before the Nobel Prize was awarded, likely to be informed of him winning it, but since he died the day before, he never got it, as Nobel Prizes are only awarded to the living. De Voorstad Groeit translates as The Suburb Grows, and deals with themes of urbanization, poverty and the lives of factory workers somewhere in the first half of the 20th century.
An early French translation by Marcel Defosse was never published, and no other translations exist as far as I know. A shame, because this book remains as powerful and relevant as when it was written. It has been compared to the work of Jon Dos Passos.
Next post will be in English again – probably a review of Bewilderment by Richard Powers.
Hoewel Boon een van onze grootste schrijvers is, en misschien zelfs de grootste romancier, is het grootste deel van zijn omvangrijke oeuvre enkel tweedehands verkrijgbaar. Van dit debuut werden in de loop der jaren ongeveer 82 000 exemplaren verkocht, omnibusuitgaven incluis. Ik las de 9e druk, de zogenaamde wetenschappelijke ‘Werkuitgave’, in 2000 door Querido uitgegeven op vijftienhonderd exemplaren, met achteraan een 40-tal erg interessante bladzijden publicatiehistoriek, receptiegeschiedenis en tekstverantwoording.
Die publicatiehistoriek is opmerkelijk omdat dit boek tijdens de oorlog is uitgegeven, nadat het in 1942 de Leo L. Krynprijs had gekregen – een literaire prijs met o.a. Willem Elsschot in de jury. Dat toont eens te meer ons – of toch op z’n minst mijn – gebrekkig historisch besef aan. Ik had niet gedacht dat tijdens de Duitse bezetting literaire prijzen werden uitgeschreven, of dat Angèle Manteau 3000 expemplaren van dit boek had kunnen of zelfs willen uitgeven – winkelprijs 35 Belgische Frank. Het is zelfs besproken door heel wat (Duitsgezinde) recensenten.
Die Duitsgezinde heren zijn het haast allemaal roerend eens dat De Voorstad Groeit vormelijk en qua taal een ijzersterk boek is en Boon een groot nieuw talent. Enkel over de inhoud twijfelt men: het boek zou te ‘miserabilistisch’ zijn, en daarom als het ware voorbijgestreefd. De Nieuwe Orde kwam er immers aan, en na de oorlog zouden alle problemen van de arbeiders en het volk toch als sneeuw voor de zon verdwijnen?
Weighing a pig doesn't fatten it. 